امّ البنین علیها السّلام پس از عمری پربرکت درحالی‌که سال‌ها داغ فراق عزیزانش را به دوش می‌کشید و هر روز چشمان او در رثای امیرالمؤمنین علیه السّلام و سیّد و سالار شهیدان اباعبد الله الحسین و چهار فرزند رشیدش اشک‌آلود بود، آرام و مطمئنّ از رحمت بی‌کران خدا، به سرای باقی شتافت تا با اولیاء خدا بار دیگر هم‌نشین شود.

عشق امّ البنین به امیرالمؤمنین علیه السّلام و وفاداری او نسبت به امام تا به حدّی بود که بعد از شهادت آن حضرت با وجود آن که جوان و زیبا بود، ولی حاضر نشد دیگری را به همسری خود بپذیرد. امّ البنین علیها السّلام می‌فرمود: «سزاوار نیست پس از علی، ما در خانه‌ی دیگری باشیم و با مرد دیگر پیمان همسری بندیم».